…en voetbalhoofdstad van nederland
Het rommelt in Eindhoven en Amsterdam. Dat is op zich niet goed voor het
Nederlandse voetbal. In Rotterdam is het rustig. Feyenoord is kampioen,
Sparta realiseert het hoogst aantal punten sinds de invoering van 3 punten per
gewonnen wedstrijd en Excelsior handhaaft zich voor nog een jaar Eredivisie.
Stuk voor stuk knappe prestaties waar Rotterdammers trots op kunnen zijn.
Arne Slot heeft een kunststukje geleverd met zijn team. Champions League
en behoorlijke financiële middelen in het vooruitzicht. En, hij blijft trainer bij
Feyenoord en juist dat is goed nieuws. Mooi om te zien dat Feyenoord hem
niet zo maar laat gaan en dat hij zelf uiteindelijk toch kiest voor de ambitie
om verder te bouwen op wat hij in samenwerking met anderen bij Feyenoord
heeft neergezet. Er is halverwege het afgelopen seizoen niet voor niks een
contractverlenging afgesproken.
Maurice Steijn levert opnieuw een buitengewone prestatie, een 6e plek op de
ranglijst en de finale van de play-offs om Europees voetbal. Een huzarenstukje,
volgend op een nog nooit vertoonde handhaving vorig seizoen. En natuurlijk
doet ook Maurice dat niet alleen, maar hij had wel het lef om in te stappen in
een situatie die uitzichtloos leek. Hij nam het over van Henk Fraser die een
aantal succesvolle jaren bij Sparta heeft neergezet en sinds lange tijd aantoonde
dat je best een paar jaar trainer van Sparta kan zijn, maar in zijn laatste seizoen
een beetje geluk ontbeerde.
En dan Marinus Dijkhuizen. Hij houdt Excelsior met beperkte middelen in de
Eredivisie. Het is zeker geen makkelijk seizoen geweest, met soms wisselvallige
resultaten, maar ik heb hem nooit in paniek gezien. Hij straalde altijd rust
en vertrouwen uit. En onder druk is dat niet eenvoudig. Ik ben er echter van
overtuigd dat dit toch een basis is om bij teamsporten tot resultaat te komen als
de portemonnee een beperkende factor is.
Ik besef dat alles in de voetbalwereld relatief is. Je bent net zo goed als het
resultaat van de laatste wedstrijd die is gespeeld, maar rust op het veld is alleen
te waarborgen als er ook rust is aan de bestuurstafel. Binnenskamers moet er
gesproken worden, mogen harde woorden vallen in het belang van een club,
maar zodra de vuile was op straat ligt, heeft dat effect op het veld. Zo hoop ik
dan ook voor het nieuwe seizoen, in het belang van de Nederlandse competitie,
dat het in Amsterdam en Eindhoven weer op de rails komt, zonder mijn
voorkeur voor Rotterdam, de stad waar ik geboren ben, en in het bijzonder die
ene club aan de Spartastraat uit het oog te verliezen.
Ik kijk nu al uit naar het nieuwe seizoen, geen woorden, maar daden, rood-wit
zijn onze kleuren, rood-wit zit ons in het bloed en ferme jongens, stoere knapen
ons lonkt het vrije voetbalveld, maar eerst wens ik de selecties, technische
staf en alle supporters van Feyenoord, Sparta en Excelsior een fijne vakantie.
Rotterdam, grootste haven van Europa en voetbalhoofdstad van Nederland!
